Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Η Ελλάδα του μνημονίου και η υγεία

Δημοσιεύτηκε στα Ιατρικά Χρονικά της Κρήτης
Η οικονομική αβεβαιότητα ,η ανεργία και γενικότερα το νέο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται με την εφαρμογή των μέτρων που επιβάλλονται συμβάλλει στην δημιουργία νέων κοινωνικών δεδομένων που δημιουργούν ομάδες πληθυσμού που η δυνατότητα τους για πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας είναι διαφορετική.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ας μη ξεχάσουμε όμως ότι η υγεία προσδιορίζεται σαν αγαθό και δεν θα πρέπει να πάψει να αποτελεί μια ελάχιστη υποχρέωση της πολιτείας όσο δύσκολες οικονομικά και αν είναι οι εποχές.
Η υγεία είναι ο κυριότερος παράγοντας διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής ανάπτυξης, αν χαθεί και αυτό τότε η πορεία για την ανάπτυξη θα είναι ακόμα ποιο δύσκολη..
Σε κάθε άνθρωπο θα πρέπει να διασφαλισθεί διαμέσου του ασφαλιστικού του φορέα αλλά και για τους ανθρώπους που στερούνται ασφαλιστικού φορέα δια μέσου ενός προνοιακού μηχανισμού της πολιτείας ,ένα ελάχιστο επίπεδο υγειονομικών υπηρεσιών το οποίο θα πρέπει να είναι εγγυημένο από την ίδια την πολιτεία με τρόπο ώστε συνεχώς να προσαρμόζεται στα νέα οικονομικά, κοινωνικά και ιατρικά δεδομένα που θα περιβάλει και θα δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς για την ζωή.
Ο νέος Οργανισμός Πρωτοβάθμιας Υγείας –ΕΟΠΥΥ- θα πρέπει να προσανατολισθεί στην κατεύθυνση αυτή και να παραμείνει αποκλειστικά προσανατολισμένος χωρίς παρεκκλίσεις.
Αυτοί που διαχειρίζονται την τύχη της χώρας μας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί ο ΕΟΠΥΥ και να εξασφαλισθεί ένας μηχανισμός μόνιμης χρηματοδότησης του Οργανισμού σε τρόπο ώστε να έχει την δυνατότητα να ανταποκριθεί στις υπηρεσίες που θα έχουν ανάγκη οι ασφαλισμένοι του. Μόνο έτσι θα διασφαλισθεί ο στόχος της περιφρούρησης και της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής .
Αυτό βέβαια προϋποθέτει πίστη σε αξίες και σοβαρότητα που θα επιτρέψουν ένα σοβαρό νοικοκύρεμα στα οικονομικά του συστήματος και περιστολή των άσκοπων δαπανών που συνεχώς το οδηγούν σε σοβαρό οικονομικό και λειτουργικό αδιέξοδο .Το αδιέξοδο αυτό με την σειρά του γίνεται η αιτία για την ανάπτυξη των φαινομένων διαφθοράς που έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο της λειτουργίας του συστήματος υγείας και συνεπώς της καταστρατήγησης του αγαθού της υγείας που δικαιούται να απολαμβάνει ο κάθε πολίτης .
ΜΠΑΤΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ –ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

Μαυριγιαννάκη Μαρία   M.Sc. / Dipl.Ψυχολόγος 
Χανιά, Ελ. Βενιζέλου 12,  3ος όροφος
Τηλ : 28210 49688  Κιν: 6977 094104
E-mail mariapsychol@yahoo.gr

Μία ιδιαίτερη κατηγορία επιθετικής συμπεριφοράς που δυστυχώς γνωρίζει ταχεία εξάπλωση πλέον και στο ελληνικό σχολείο, είναι το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού (bullying στη διεθνή βιβλιογραφία).

Ως εκφοβισμός ορίζεται:

«Η διαρκής και συστηματική κακοποίηση του άλλου, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση λεκτικής ή και φυσικής βίας ή και των δυο μορφών επιθετικής συμπεριφοράς, με σκοπό την πρόκληση ψυχικού και σωματικού πόνου, αισθήματος αδυναμίας και  απόγνωσης στον άλλο»

ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ στο ΠΑΙΔΙ & τον ΕΦΗΒΟ


      Μαυριγιαννάκη Μαρία 
      M.Sc. / Dipl.Ψυχολόγος
Χανιά, Ελ. Βενιζέλου 12,  3ος όροφος
Τηλ : 28210 49688  Κιν: 6977 094104

Oι Διαταραχές Άγχους είναι από τις κύριες αιτίες παραπομπής παιδιών και εφήβων στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Η έμφαση όμως συνήθως δίνεται σε νεαρά άτομα με 'συμπτώματα εξωτερίκευσης' (externalizing symptoms) -π.χ. προβλήματα προσαρμογής, διασπαστικές συμπεριφορές- επειδή αυτά παρεμβαίνουν στην καθημερινή λειτουργικότητα του σπιτιού και του σχολείου (Albano et al., 2003). Παιδιά και έφηβοι με 'συμπτώματα εσωτερίκευσης' (internalizing symptoms) - π.χ. απόσυρση, γενικευμένο άγχος ή μελαγχολία- συχνά παραβλέπονται, και δεν παραπέμπονται ώστε να δεχτούν βοήθεια. Εναλλακτικά, ένα παιδί ή ένας έφηβος μπορεί να παραπεμφθεί στους ειδικούς λόγω των αρνητικών επιδράσεων του άγχους στην σχολική του ζωή,  προκαλώντας ζητήματα όπως:

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

30 έξυπνοι λόγοι να θηλάσετε το παιδί σας

Σοφία Ε. Αλεβιζάκη, παιδίατρος-πιστοποιημένος σύμβουλος θηλασμού ibclc, Κουνουπιδιανά

1. Ο θηλασμός (αποκλειστικός τους πρώτους 6 μήνες ζωής και στη συνέχεια μέχρι τουλάχιστον τα 2 έτη) συνιστάται μετά από μακροχρόνιες έρευνες από όλους τους διακεκριμένους διεθνείς οργανισμούς (πχ Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Unicef, Aμερικανική Εταιρεία Παιδιατρικής) ως η ιδανική και μοναδική τροφή για το παιδί σας.
2. Μέσω της έκκρισης της ορμόνης της ευτυχίας που είναι η ωκυτοκίνη ο θηλασμός εγκαθιστά ταχύτερα το δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί της.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ είναι µια πολύ αγαπηµένη οικογένεια. Είναι ο αγαπηµένος µου µπαµπάς, η αγαπηµένη µου µαµά, ο αγαπηµένος µου αδελφός.

Τον αγαπηµένο µου µπαµπά δεν τον ßλέπω ποτέ, γιατί φεύγει το πρωί για τη δουλειά και γυρίζει τα µεσάνυχτα. Δηλαδή κανονικά γυρίζει στις 7.00 µ. µ., αλλά κάνει και πέντε ώρες γύρω - γύρω το τετράγωνο µέχρι να ßρει να παρκάρει.

Κι όταν έρχεται δεν είναι και πολύ χαρούµενος και καθόλου δεν µοιάζει µε τους µπαµπάδες των διαφηµίσεων που µπαίνουν µέσα µε δωράκια και σοκολάτες
και τα παιδιά πηδάνε στην αγκαλιά του κι αυτός γελάει και τα στριφογυρίζει
ψηλά.